Sunday, November 30, 2008

Tahimik ang Gabi

humapon na ang mga ibon,
ang araw ay matagal ng lumubog
malamlam ang kutitap ng mga bituin
unti-unting nababasa ng hamog ang mga dahon

madalang ultimo ang paghinga
na nanggagaling sa sariling dibdib
katahimikan…

ilang gabi na lang ng katahimikan ang mararanasan
ilang pagtulog na lang ang tutumbasan ng pag gising

liwanag sa langit..
araw ng buhay..
gisingin mo ang mga nakahimlay

2 comments:

Mel Alarilla said...

It is a poem of hope and expectation for a better tomorrow. Let us hope that's what will happen to our country after a nightmarish night of sufferings and discontent.

Jo said...

thanks Mel for the comment :)