Spring

Spring is here...
the cold night will finally be over...
the wind already carrying your faint scent...
let your colour shine,
before the sun fades them away...
life is short

Nights

what we have..
will keep us warm...
the voices that echoes from our nights...
the light that spark from our burning desires...
he said, "I did not get to sleep last night thinking of you and how much I miss you."

Empty Room

empty room...
bare surrounding...
cold shut door...
then you call, you hold the key...
and you took me out of my four walls...

"you say...
It is you that I care for...
It is you that I think of all the time"

I am here

past the desert...
across the ocean...
beyond the distance..
and will endure even the time...

as he said, it is you I am with, it is you I have in mind all the time...

listen to the storm

grey-coloured sky, dry wet leaves on the windscreen...
people running, avoiding the drops...
wind blowing, gently weeping..
is it raining?

Pira-pirasong Bahagi ng Buhay... Tulya at Hipon

Katulad ng Nanay, hinika rin ako nung bata pa ako. Natatandaan ko na tuwing inuubo ako sumasakit ang tiyan ko, tumitigas ang pusod ko, at naiiyak ako sa matinding sakit. Ang gagawin ng Nanay, kukuha ng mahabang piraso ng katsa at itatali sa beywang ko, habang nakamasid ang Tatay sa isang tabi.

“Tulog na, pupunta tayo ng maaga sa ilog”

Maagang gumising ang lahat sa bahay namin, bawal ang abutan ng pag sikat ng araw. Heto na ang Tatay me dalang dyaryo at pandesal. Hawak na ako sa kamay at maglalakad kami papuntang ilog… natatandaan ko na tuwang-tuwa ako pag pupunta ng ilog, sarap kasi ng mainit na pandesal… kadalasan kanin ang almusal sa bahay at yung tirang ulam sa gabing nagdaan… kung meron, kung wala, pritong tuyo o ginisang sardinas.

Gustong-gusto kong naglalakad papunta ng ilog.. kahit mabato.. ang gaganda ng kulay ng mga bato noon, meron pang kumikinang-kinang pag tinatamaan ng sikat ng araw. Natatandaan ko kung bakit napansin ko pa ang kulay, kasi inuutusan ako ng Tatay na maghanap ng panghilod. Ang dami dami kong pinili na hindi pumasa sa pagiging ‘panghilod’.

“Huwag iyan, makinis iyan, hindi matatanggal ang libag mo diyan”.
“Masyado namang malaki iyan, yung kaya mo lang hawakan ng isang kamay”.
“Yung medyo malapad”.
“Sobrang gaspang naman niyan, tanggal pati balat mo diyan”.
“O sige, puede na iyan”.

Pababa ang tinatalunton naming daan papunta sa ilog… nauuna na ako sa Tatay at patakbo akong pupunta sa ilog…

“Tinamanang…. ‘wag kang tumakbo at baka madapa ka!”

Para akong walang nadinig non… eh di naman yan namamalo kaya sige lang ang takbo. Di ko na kasi mahintay na makita ang mga nasa ilog…

Ang linaw ng tubig, kitang-kita mo ang mabatong ilalim… tulya, hipon, mga isdang pasikot sikot sa mga bato, tuwang-tuwa ako.

“Tay, mangunguha ako ng tulya ha?”
“O sige, yung malalaki lang hane.”

At habang nagbabasa ng dyaryo ang tatay sa loob ng bangkang nakatali sa gilid ng ilog, nanunulya naman ako… tuwang-tuwa ako sa pagmamasid sa pagsara at pagbukas ng mga tulya… sarap nito sa sawsawang suka at bawang. Ang mga paglundag-lundag ng hipon na parang salamin, di ko halos makita sa tubig… kailangang ilapit pa ang mga mata. Hindi ako makahuli ng hipon, hindi ko natandaan na nakahuli ako kahit isa, pati isda ang bibilis, buti pa ang tulya di umaalis sa kinalalagyan. Hindi kaya sila naiinip? Naghihintay na lang ng me dadampot, ayokong maging tulya, gusto ko tulad ng hipon, mabilis lumukso, puedeng pumunta kahit saan, walang huhuli dahil matutusok sila ng ngusong matulis.

“O halika na at mainit na.”
“Oho.”
"Tay o, daming tulya niyan."

Takbo na ulit ako pauwi, nakalimutan na ang ubong di nagpatulog ng gabing nagdaan.

.

Hope

I'm trading my sorrow for a breath of hope,
I'm trading my pain for a bucket of joy,
shower me with your love...

The color of life...

stand firm on convictions,
learn to wield,
free your soul,
cease not until your last breath...

Courage

I choose not to look at what I'm seeing,
I choose not to listen to what I'm hearing,
and I choose to be quiet in silence…
that’s courage. ...

Beauty

"the beauty is not in what you see, but in what you feel..."

"you'll find richness not in what you can acquire but in what is given to you..."

Born to be old

"a dinghy or a yacht,
riding the journey to the heart of my desire,
wasting no time,
born to be old.."

Chilled

Chilled - unburning fire, heatless desires, flameless ecstasy...

Hunger - undesired appetite, deprived need, unfitting bounty

Thirst - congested flow, inaccessible drop, shriveled gush of yearning

.

Hahanapin Ka

Pinagmamasdan ka sa iyong pagtulog... katulad ng mga nag daang mga araw... isang bagay na laging inaasam na gawin sa gabi-gabi ng mga dumaraang araw.. ngayon ay iba sa lahat ng gabi... walang pagkapatid ang tingin na ibinibigay, inaayawan ang antok na gustong sumingit...

Talagang napakahalaga ng bawat sandali ng gabing ito... dahil magdaraan ang ilang araw na di ka makikita... ilang araw na sa ngayong kaisipan ay hindi na mabilang.. bumabalik sa ala-ala ang mga nakaraan... kapag ako ang kailangan lumayo... katulad ng ating pinagumpisahan.. sinasabing.. hahanapin kita.. dahil alam natin na mapuputol ang tuloy-tuloy na daloy ng mga salita, salitang para sa pandinig ng bawat isa...

katulad ng nabanggit ko na noon... kahit saang lugar ako magpunta, hahanap at hahanap ng paraan na madugtungan, na maparating sa iyo.. at sabihing nandito ako... iniisip ka.. ikaw ang kasama ng magtampisaw ako sa maalat na Dead sea.. ikaw ang parang haring kaagapay ng lakad sa mga palasyo ng Jordan... Ikaw ang kasamang kumukuha ng litrato sa mga lumang romanong gusali sa Amman at sa Jerusalem... Ikaw ang kasabay na naglalakad sa pasikot-sikot na gilid ng bundok ng Petra... Ikaw ang kasama at kausap sa isipan habang pinagmamasdan ang mga Palestino... ang mga hudyo..

Ikaw ang kasama sa mga pagkain sa iba't-ibang lugar, ikaw ang kasama sa pagtulog, ikaw ang kasama sa mga paglalakbay..

Katulad na ikaw ang kasama sa bawat gabi ng buhay ko.. magmula na makilala ka... magmula ng sabihing minamahal kita..

Sa iyong pagalis mahal ko.. katulad ng laging sinasabi sa iyo.. nandito lang ako.. at nandito rin ikaw, kahit malayo.. nandito ka sa puso ko...

Makikita mo ako sa mukha ng mga taong makakasalubong mo.. nandon lang ako.. sa bawat pagkain isipin mo na kasama mo ako.. kasalo sa mga pagtikim..

Magkita tayo sa pagtingin mo sa alon ng mga tubig.. nandon lang ako.. sa pagtingala mo sa langit.. maaaninag mo ang hugis ko.. nandon lang ako... sa pagdinig mo sa musika na gawa ng kalikasan.. ng awit ng mga ibon.. ng hangin... maririnig mo ako... nandon ako.. ibubulong sa iyo.. mahal na mahal kita
.

Pira-pirasong Bahagi ng Buhay... Brownie

Panahon na para isulat ang mga bagay na dapat isulat... hindi ako bumabata, hindi makapaghihintay ang mga bagay na nasa magulo at masalimuot kong utak...

Pira-piraso, bakit kasi hindi buo.. kailan ba nabuo ang buhay? kahit ang mga pirasong iyan, meron pang mga umagaw at niyapakan para magkadurog-durog e.. buti na lang laging me lakas para damputin ulit.. punasan at ibalik sa kinalalagyan..

Saan ba ako magsisimula? uunahin ko na ang pirasong iyon na mukhang malinis, at ang kulay ay matingkad..

Brownie... (Star Scout na tawag ngayon)

Bagong kulot na buhok, kulay tsokolateng matigas sa almirol na damit..

"oy wag kang uupo, malulukot!"
"Oho"!
"Tingnan mo itong... bakit ka nakasimangot?"

Pinilit ang ngiting lumabas, eh pano ka di sisimangot, ang kati-kati ng kili-kili ng damit na ito.. eh ano ba kasi at naging Brownie ako? Kasi naman itong teacher na si Ms. Butil, na laging naguutos sa akin na magbigay ng sulat sa diko ko, kinausap yata ang nanay ko.. ang natandaan ko lang, nagtataka ako non, sabi nila mamupo sa nakakatanda, eh bakit ang nanay ko pinupupo si Ms Butil? Pagkatapos non, sabi Brownie na raw ako... at hahanap daw ng ninang.. Ninang? gusto ko iyon, kasi pag pasko wala akong pinupuntahan na Ninang o Ninong, sa malayo daw nakatira, ngayon meron na akong ninang na sa malapit lang nakatira.


"O, 'lika na, baka tayo mahuli"
Kati-kati talaga pati yung salawal ko kasi inalmirulan... ang hapdi sa singit.. kumakaskas dun sa kinurot ng nanay ko, kasi daw ang tamad-tamad ko.. lagi na lang yun ang naririnig ko.. di na nga ako nakakalaro eh.

Itaas ang kanang kamay at sumunod:

".... gagampanan ko ang tungkulin..."
".... gagampanan ko ang tungkulin..."
"... sa aking Bayan..."
"... sa aking Bayan..."

Ang tagal naman, gusto ko ng hubarin ang damit na ito!

Ano nga ba?

Ang dami kong tanong non... mga hinaing ng isang manggagawa sa gitnang silangan... mga reklamo tungkol sa gobyerno... mga tiniis na hirap sa disyerto... ang daming bawal... hindi ka makapagsalita ng tungkol sa katayuan mo, nakisuyo sa isang tao.... puede bang paki post mo ito... at heto pa...nagpalitan ng mga kuro-kuro, hanggang... kinilala natin ang bawat isa, ang pamilya, gaano ka na katagal diyan?.. napagusapan ang kalagayan sa buhay, trabaho, bakasyon...

Ah ang bakasyon, isang malaking bahagi ang usaping bakasyon sa kung anong katayuan natin ngayon sa isa't-isa... ang pag-uwi ko sa Pilipinas ang nagbukas ng daan para masabi ang mga salitang... mapaghanap...

'I will miss you' hahanapin kita.... at simula nga noon.. lagi na kitang hinahanap... at alam kong ganoon ka rin sa akin..

Naging masaya ang mga araw... bawa't salita ay pinapahalagahan... bawa't kaalaman tungkol sa iyo ay inaalam ko.... ang mga gusto mo... ang mga pangarap mo.. ang mga bagay na nagbibigay lugod sa iyo.. ang hilig mo...

bawat salita mo ay ninanamnam... itinatago sa puso...

Ganon din ako... bago ka dumating... parang ang buhay ay nilalaro lang ng hangin... walang mahalaga kundi mga bagay na maibibigay ko.... mga bagay na responsibilidad, bilang magulang, bilang ina, bilang asawa... walang nagtatanong ng mga.... ano nga ba ang gusto mo sa buhay? ano nga ba ang mga pangarap mo? ano ang nakaraan mo? ano ang nangyari sa iyo... sino ka? Kahit dumating ang mga gabi na tahimik na umiiyak na lang ako sa sulok... naririnig ko ... Nagtatampo ka na naman ba? ano na namang arte iyan? makakatulugan ko na lang mga impit na hikbi... tahimik, dahil kung hindi magigising ang mga tulog.

'Walang halaga' yan ang pakiramdam ko... bago ka dumating sa buhay ko..

Biglang nagbago ang lahat... meron ng nagtatanong... kumusta ang araw mo? anong kinain mo? magaling ka na ba? anong mga pangarap mo? kailan ka uuwi.. ano ba ang nagbibigay ligaya sa yo ...

nagkaroon ako ng halaga... iyan ang pakiramdam ko..

hindi na ako isang katawan lang...

Gising

Gising, 

inaapuhap ng  mga kamay

Paligid na magulo

Mulat,

Mga matang dilat

Nakatitig sa dilim 

Nasan ang daan?

Nasan ang liwanag?

Hindi na muling gagapang pa

A New Day

A new day,

a new beginning,

restrained self,

strength unchain,

pure joy flow,

shaking my youth,

receive them

wakeful for one's sake.